Skip to main content

विकिरणबाट आँखालाई किन र कसरी जोगाउने?

यो लेख स्वास्थ्य खबर पत्रिकामा २०७३ भाद्र २७ अङ्कमा प्रकाशित् थियो । click here 



सुर्य पृथ्वीको प्राण भर्ने महत्वपूर्ण स्रोत भएतापनी सुर्यको किरण सँगै परावैजनि किरणको रुपमा हानिकारक अंश पनि मिसिएका हुन्छन् । अङ्रेजिमा  यसलाई अल्ट्रा भ्वाइलेट रेज ९ग्ख् च्बथक०  भनिन्छ । यस्को स्रोत सुर्य्किरण मात्र नभै वेल्डिङ को तेज प्रकाश, लेजर, मर्करी भ्यापोर बत्ती, हीँउबाट परावर्तित घाम आदी हुन् । 

प्राय युभी रेजले छालामा पार्न सक्ने असरका बारेमा सबैलाई थाहा छ, तर यस्ले आँखा र दृष्टिमा पनि नकारात्मक प्रभाव पार्छ भन्ने कुरा थाहा नहुन सक्छ । हो निश्चय पनि आँखालाई यि किरणले हानी गर्दछन् । 

युभी किरणलाई नांगो आँखाले देख्न सकिदैन, यस्को तरङ लम्बाइ घामका देखिने सात रङहरु मध्यको बैजनी रङ भन्दा पनि छोटा हुन्छन् । तथापी यस्को तरङ लम्बाइ एक्सरेको भन्दा बेसी हुन्छ । यिनिहरुको तरङ लम्बाइको दाहेरा १०० देखी ३८० नानो मिटर सम्मको हुन्छ । 

युभी रेज लाई तीन प्रकार ले बर्गिकरन गरिएको छ स् ए, बि र सी । जस्मध्य सी सबैभन्दा छोटो (१००–२८० ना मी), यस्मा बढी शक्ती हुने भएकाले अत्यन्तै हानिकारक हुन्छन् तर भाग्यबस यो किरणलाई ओजोन र बायुमन्डलले पूर्णतया सोसिदिन्छन र पृथ्वीमा आइपुग्न दिदैनन् । बि (२८०–३१५ ना मी) अंशिक सोसिन्छन् । ए (३१५–४०० ना मी) लाई ओजोनले छेक्दैन, अतः यो पूर्णतया धर्तिमा आइपुग्छ ।  

थोरै समयमा धेरै युभी रेज सँग आँखा संपर्कमा आउँदा फोटोकेराटाइटिस हुन्छ । जस्मा आँखाको बाहिरी नानी वा कर्नियामा ससाना घाउहरु हुने, दुख्ने, पोल्ने, बिझाउने र उज्यालोमा हेर्न गाह्रो हुन्छ । यो अक्सर वेल्डिङ गर्ने मान्छे हरुलाई हुने गरेको पाईन्छ । यो त तुरुन्त देखिने समस्या भयो जुन केही दिनमै हराएर जान्छ । लामो समयसम्म युभी रेजमा बस्यो भने आँखाको लेन्समा मोतिबिन्दु वा पर्दामा दाग (जसलाई म्याकुलर डिजेनेरसन भनिन्छ) बिकसित हुन्छन् ।   

अरु युभी रेजबाट हुने प्रचलित असरहरुमा आँखामा मासु बढ्ने रोग हो । दिउसो घाममा काम गर्ने मजदुरहरु बढी यस्ता रोग बाट ग्रसित हुन सक्छन् । परावैजनि किरणले यो लगायत अन्य असरहरु पनि गर्दछ । 
तसर्थ, युभी रेज बाट जोगिन बाहिर घाममा जाने बेलामा कालो चश्मा, पाली भएको ह्याट वा भाइजर लगाउनु पर्छ । परावैजनि किरण छेक्ने उपयुक्त सनग्लास वा कालो चस्मा चयन् गर्नु पर्दछ । ४०० नानोमिटर भन्दा काम तरङ लम्बाइ भएका सम्पूर्ण प्रकाशका किरण छेक्ने चश्मा लगाउनलाई पूर्णतया सुरक्षित र स्वास्थ्यबर्दक छ ।      

हिमाल चड्दा वा ट्रेक्किङ जादा सन ग्लास लगाउनु पर्छ किनकी उचाइ बड्दै जादा यु भि रेजको सघनता पनि बायुमन्डलमा बड्दै जान्छ । त्यस्तै गरी पृथ्वीको भुमध्य रेखिय भुभाग मा युभी रेजको जोखिम बढी हुन्छ । सुर्यको प्रकाश बढी तेजी भएको बेला बिशेष गरी बिहानको दस देखी दुई बजेसम्मको समयमा घाममा बढी युभी रेज रहन्छन् । एबम रितले युभी रेजबाट हुन सक्ने खतरा अरु ठाउमा भन्दा मरुभुमी, हिउ, खुला ऐना, स्टिल वा टल्किने चीज आदी जस्ता प्रकाश परावर्तन हुनसक्ने ठाउमा बढी हुन्छ ।  

लामो समय घाममा ब्यतित गरिन्छ भने साइड साइडमा पनि लाइट छेकिने फ्रेम लगाउनु उचित हुन्छ । फुट्बल वा क्रिकेट जस्ता बाहिर खेलिने खेलमा पोलिकार्बोनेटले बनेको सन ग्लास बढी उपयुक्त हुन्छ कारण यो बलिर्यो साधारण चोटपटक बाट पनि आँखालाई जोगाउछ । 

एउटा आदर्श सनग्लासले रङहरु छुट्याउन कुनै बाधा अड्चन गर्दैन । द्रिष्य हरुलाई प्राकृतिक आकारमै राख्दछ नकी बाङो र टेढो देखाउछ ।  ९९ देखी सय प्रतिशत सम्म परावैजनिक किरणलाई आँखा सम्म पुग्न दिदैन ।

प्रायजसो सन ग्लासले युभी रेज छेकेपनी सबैले हानिकारक किरण छेक्छन् भन्ने ग्यारेन्टि हुँदैन । ब्र्यान्डेड् सन ग्लास हरु जस्मा होलोग्राम सहितको ट्यागमा युभी ४०० लेखेको चश्मा लगाउनलाई सिफारिश युक्त छ । तथापी आज्काल जुनसुकै चश्मामा पनि त्यस्ता नक्कली ट्यागहरु हालेको हुन सक्छन सतर्क रहनु पर्छ । त्यसैले सन ग्लास किन्नु अघी स्पेक्ट्रोफोटोमिटर भन्ने एउटा मेसिनबाट आफुले किन्न लागेको चश्माले हानी गर्न सक्ने तरङ लम्बाइ भएका किरणहरु छेक्छ वा छेक्दैन भनेर जाची ढुक्क हौ । यो मेसिन आजकाल अप्टिकल आउटलेटहरुमा पनि उपलब्ध हुन थालिसकेका छन् । 


Comments

Popular posts from this blog

सफलताको सुत्र

सफल हुन एक्स्ट्रा अर्डिनरी हुनु पर्दैन, पृथक भईदिए पुग्छ । एक्स्ट्रा अर्डिनरी जोकोही हुन सक्दैन, तर हरकोही मान्छे अर्को मान्छे भन्दा फरक त हुन्छ नै । तसर्थ सबै मान्छेमा सफल हुन सक्ने गुण रहेकै हुन्छ, मात्र खुट्ट्याउन सक्नु पर्दछ । 

टुकी

टुकी- एक लघु कथा  तबसम्म मैले सपनीमा निर्जिवता बाँचेको थिइन जब एक रात म निदाँउनासाथ टुकी भएछु । टुकी एक पूर्ण सजीव नहोला तर पूर्ण निर्जिबपनि होइन । म टुकी भएर भन्दापनि टुकी म भएर हामी दुईबीच कति समानता छ भन्ने कुरा लुकाएर राख्ने बिषय हैन भन्दै आत्मालाप गर्न चांहन्छ ।  बेलुकीपख घरघरमा मेरै खोजी हुन्थ्यो । २४ घण्टामा ४ घण्टा म सजीव थिए । म श्वास फेर्थेँ किनकी मेरो टुप्पीमा लागेको आगो सल्किन र बलिरहन मानिसले नै श्वासको रुपमा फेर्ने प्राणवायु अक्सिजन चाँहिन्थ्यो । मानिसहरुले पनि खानेकुरा खान्थे, म पनि । टुप्पिदेखि घुसारेर ट्याङ्कीसम्म पुर्याइएको कपडाको एउटा झुम्रो बुत्याउन मलाई करिबन् दुई हप्ता लाग्थ्यो । मानिसले जस्तै मपनि तरल पदार्थ पिउथें  । हो, प्यास चै म झुम्रोको साहाराले मट्टितेल पिएर मेटाउथें । मान्छेहरु रुन्छन्, गुनगुनाउछन्, बाज्छन, हाँस्छन, चिच्याँउछन् । उनीहरुको जस्तो धेरै तरिकाबाट भावहरु प्रष्फुटन गर्न नसकेपनि आवाज चाँही मपनि निकाल्थें । हावासँग साउती मार्थे म – फर्फर्फर । निभ्ने बेलामा म अक्सर भर्भराएर जङ्गिन्थे । मानिसहरुले बातावरणमा गन्ध फैलाउछन्, प्रद...

कोरोना महामारीमा किन मनाउनु पर्‍यो तीज?

सधा झै महिलाजनहरुले तीज मनाए । न डर् छ, न कुनै सजकता । साडी वाडी र सिङ्गार पटारमा सजिएर हुलमुल मा मिसिएर गाए, बजाए, नांचे । निर्धक्क शिव मन्दिर गए । न मास्क लगाएको देखियो, न पन्जा । सामाजिक दुरी को त ठाडो उपहास नै गरेको देखियो । टांसिएर गीत गाएको देखियो, जोडिएर कम्मर भांचेको देखियो । अफिस मा काम गर्नेले पनि दुई चार दिन अघिदेखि नै भोज खाएको र तांती लाएर फोटा खिचाएको भेटियो । आँखाले देखियो, फेस्बुक, टिक्टक, इन्स्टा जताततै हेरियो । अफ्सोसको कुरा, पढेलेखा भनौदाहरुले नै यस्तो काममा अगुवाइ गरेका छन् । १-२ हप्तामा यी कृयाकलापले कोरोना मृत्‍युदर बढ्ने पक्का छ । आखिर मान्छे सिरियस कहिले हुन्छ? ICU मै लानुपर्ने भएपछि? एक छिन् रमाउन होस् वा फेस्बुकमा पोस्ट गर्न होस्, के साचै नै यो कुराले खुशी दिन्छ? वा दियो? के कोरोना मजाक हो? के हावाको भरमा आज यहाँ निषेधाज्ञा जारी गरिएको छ? महामारीले देश कतिसम्म चुर्लुम्म डुबिसक्यो कसैलाई हेक्का छ? र यस्लाई अझै समुद्रतलको पीधमा लैजाने काम हामी गर्दैछौ । कति सजिलो छ, अन्तिममा दोष त सरकारलाई दिए भैगो । भोली अप्रिय घटना आफ्नै परिवारमा पर्दा सरकारले एउटा तथ्यङ्क बढा...