Skip to main content

डियर तलब



श्री तलब महोदय, एक तलबजिवी तलबपीडित कर्मचारीको न्यानो अविभादन् स्विकार । इच्छा, आकांक्षा निरन्तर बेलुन जसरी फुल्दै छ, महंगीको चरमचुलीले सगरमाथा छेक्न आँटिसक्यो, तर तिम्रो साइज ज्युँ का त्युं उस्तै छ । अलिकति भएपनि साइज बढाउछौं कि भनी एक बर्ष कुरियो । जेठ् पन्ध्रमा बजेट भाषण पनि आयो । हिस्स बुढी हरिया दाँत भो । बजेटमा तिम्रो शत्रु (कर) को बरु निकै हाली मुहाली देखिन्छ । तिम्रो आफ्नो आकार भने कम्तिमा एक बर्षको लागि पुनः उहि रहने निश्चित भयो । तिम्रो यसपाली नबढ्ने निर्णयले लाखौँको संख्यामा रहेका म जस्ता मध्यवर्गीय आशामुखीहरु मर्माहत भएका छन् । 

तिमी नबढ्नाले तिम्रो ठुल्दाई (पेन्सन) पनि बढेन । तिम्रो बा (बृद्धभत्ता) चुनाव अघिदेखी नै निकै फाँइफुट्टी लाँउथे, यसपाली उनी पनि बढ्न सकेनन् । खैर, तिम्ले धोका दिएपनि तिम्रो सौतेनी आमाको छोरो (महगी भत्ता) ले भने हामीलाई केहि सहानुभुति दिएको छ । दुई हजारले बढेको छ त्यो ।

प्रिय तलब, जागिरे जीवन दुःखी जीवन रहेछ । यो दुःखी जीवनमा प्रवेश गरेको पुरै दश बर्ष लागेछ । यसबीचमा पाँचपटक तलब हेरफेर हुँदा २५०% बढेछ । यसै समयमा दशपटक जति पेट्रोलियम् पदार्थको मुल्य बृद्धि भयो होला । बजार भाउको कुनै लेखाजोखा छैन । सुरुमा २० रुपैँयामा एक छाक टर्ने सब्जी किन्न पाँइन्थ्यो, अहिले त्यहि स्तरको सब्जी एक छाकको सयमा मुश्कीलले आँउछ । तेह्र सयमा बस्दै गरेको कोठाको भाडा अहिले म पाँच हजार तिर्दैछु । तसर्थ यो एक दशकमा कमाईको तुलनामा खर्च निकै नै बढेको आभास गर्दैछु ।

प्रिय तलब, तिम्रै दर्शनका खातीर हामी तलबजिवीहरु मरिमरी २५–३० दिन काम गर्छौँ । तलब आँउने साता खल्ती रित्तिएर पुरै टाट भईन्छ । यो सरसापटको याम हो । फेरी सबैको हालत उहि भएकोले कसैले ठुलो रकम सापट दिँदैनन् । बिहे नभएको ठेट्ना साथी परेभने अलिक फाईदा हुन्छ कारण उसँग यतिबेलासम्म पनि राम्रै रकम एकाउन्टमा हुन्छ । यही साता हो तलब आएपछि यसो गर्छु र उसो गर्छु भनेर सपना बुन्ने । आफ्नो इच्छा र योजनाहरु पुरा गर्न ठुलै  ग्रयान्ड डिजाइन बनाईन्छ ।

तलब तिमी आउने दिन त मन यति फुरुङ्ग हुन्छ कि कुरै छाडौं  । नयाँ पाइन्ट किन्न पाईन्छ भनेर आफु दङ्ग । आँउदै गरेको बिहेमा लगाउन पाटी सुज किन्न पाईन्छ भनेर श्रीमती दङ्ग । बाउले फिजेट स्पिनर किनिदिन्छ भनेर पाँच् बर्षे छोरो दङ्ग । पसलको चिया उदारो तिर्दिन्छ भनेर हजुरबा दङ्ग । सबै जना दङ्ग हुने दिन, महिनाको अन्तिम दिन यानी तिमी आउने दिन ।

बैंकको खाता निमुट्यान्न हुने गरी सब पैसा निकालेर जब ल्याईन्छ तब सुरु हुन्छ एक महिनाको यात्रा जुन तिम्रै भरमा अघि बढ्दछ । पहिलो साता बिन्दास चल्छ । रहरका कपडा, रेस्टुराँ, क्यापुचिनो, तन्दुरी, सिज्लर, कबाब, थियटर, विकेन्ड क्लब डान्स वा फेन्सी टुर । दोस्रो साता आउने हप्तालाई ग्रोसरी जोहो, पानी बिजुली, टि भि, ईन्टरनेट फोन बिल, छोराको मोन्टेसोरी फी, हजुरबुवाको अक्सिजन सिलिन्डर, बुवाको प्रेशरको औषधी, श्रीमतीको आइलाइनर, छोराको एक्सर्साइज बुक । खाजाको स्तर यो साता मम र चाउमिनमा झरिसक्छ । पहिलो साता अप्लोड गरेको फोटोहरुमा लाइक कमेन्ट हेरेर रमाउने पनि दोस्रो साता हो । 

पहिलो साता मोज गरेर पैसा टन्नै मासिन्छ । दोस्रो साता बचेँखुचेको सकिन्छ । तेस्रो साता अब तानतुन गर्दै अघिल्लो महिनाको सापटी तिर्नै पर्ने हुन्छ । नतिरे अब आउने साता फेरी सापटी कसरी पाउनु ? चौथो साता लाग्दा त गोजी टक्कुनटाट नै हुन्छ । कसैले कुनै योजना अगाडि सारी हाले भने –पैसो न सैसो टिकी ट्यास् ट्यास् भनेर पन्छिने काम गरिन्छ । सिधा अफिस जाने, सिधा घर आउने । न दाँया न बाँया । छोराको बिहे परे भिन्नै कुरा नत्र छोरीको बिहेको निम्तो पनि मानिन्न । ससुराली, मामाघर वा मितेरी नातोतिर केही कार्यक्रम परेमा रकमी खामको लोभले नि टाउको टेकेर पुगिन्छ । 

तलब आँउनसाथ तिर्छु भन्दै साथीभाईसँग दाह्रा ङिच्च्याउदै २–४ हजार सापट माग्न पुगिन्छ । कतिले दिन्छन्, कतिले यसपाली मैले चाँही तसँग माग्ने आँटेको भन्दिन्छन् । पत्याँउने कहाँबाट सामान पनि उदारो ल्याँईन्छ । यो साता आर्थिक दुरावस्थाले परिवारमा किचलो र अशान्ति मच्चिन्छ अनि कहिल्यै विश्वास नलाग्ने राशिफलका पानाहरु पल्टाउन बाध्य हुनुपर्छ । तिमी आएपछि सब थोक ठीक हुन्छ भन्ने आत्मबलले यो हप्ता बित्दछ ।

यसरी तिम्रै सेरोफेरोमा हामी जागिरेको परिवार टिकेको छ । यसपाली तिमी नबढेर धेरै इच्छाहरुको हत्या भएको छ । थाईल्यान्ड घुम्न नपाईने भो, छोरोलाई राम्रो स्कुलमा हाल्न नपाईने भो । घरमा बार्दली थप्न नपाईने भो । सूचीहरु अनन्त छन् । बजार भाउलाई हेर्दा तिमी साह्रै दुब्लो देखिएका छौ । अर्को बजेटमा तिमी यति मोटाउ कि कर्मचारीको दरिद्रता घुस र कमिसनमा गएर नठोक्कियोस् ।

उहि तिम्रो,
तलबपिडित ।   

A version of this article is also published in KMG's weekly portal 'Saptahik" on 25 Jestha 2075.

Comments

  1. J hos damodar ko lekh haru chai sahrai ghat lagda tatha chakh lagda hunchan k.. great writing mere dost.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

सफलताको सुत्र

सफल हुन एक्स्ट्रा अर्डिनरी हुनु पर्दैन, पृथक भईदिए पुग्छ । एक्स्ट्रा अर्डिनरी जोकोही हुन सक्दैन, तर हरकोही मान्छे अर्को मान्छे भन्दा फरक त हुन्छ नै । तसर्थ सबै मान्छेमा सफल हुन सक्ने गुण रहेकै हुन्छ, मात्र खुट्ट्याउन सक्नु पर्दछ । 

टुकी

टुकी- एक लघु कथा  तबसम्म मैले सपनीमा निर्जिवता बाँचेको थिइन जब एक रात म निदाँउनासाथ टुकी भएछु । टुकी एक पूर्ण सजीव नहोला तर पूर्ण निर्जिबपनि होइन । म टुकी भएर भन्दापनि टुकी म भएर हामी दुईबीच कति समानता छ भन्ने कुरा लुकाएर राख्ने बिषय हैन भन्दै आत्मालाप गर्न चांहन्छ ।  बेलुकीपख घरघरमा मेरै खोजी हुन्थ्यो । २४ घण्टामा ४ घण्टा म सजीव थिए । म श्वास फेर्थेँ किनकी मेरो टुप्पीमा लागेको आगो सल्किन र बलिरहन मानिसले नै श्वासको रुपमा फेर्ने प्राणवायु अक्सिजन चाँहिन्थ्यो । मानिसहरुले पनि खानेकुरा खान्थे, म पनि । टुप्पिदेखि घुसारेर ट्याङ्कीसम्म पुर्याइएको कपडाको एउटा झुम्रो बुत्याउन मलाई करिबन् दुई हप्ता लाग्थ्यो । मानिसले जस्तै मपनि तरल पदार्थ पिउथें  । हो, प्यास चै म झुम्रोको साहाराले मट्टितेल पिएर मेटाउथें । मान्छेहरु रुन्छन्, गुनगुनाउछन्, बाज्छन, हाँस्छन, चिच्याँउछन् । उनीहरुको जस्तो धेरै तरिकाबाट भावहरु प्रष्फुटन गर्न नसकेपनि आवाज चाँही मपनि निकाल्थें । हावासँग साउती मार्थे म – फर्फर्फर । निभ्ने बेलामा म अक्सर भर्भराएर जङ्गिन्थे । मानिसहरुले बातावरणमा गन्ध फैलाउछन्, प्रद...

डेरा जिन्दगी

बिशाल भुमन्डलमा नश्वर जिन्दगी असंख्य डेराहरु सरिरहने आस्थाई डेरावाल हो । जिन्दगीले कहिले मेचीबाट महाकाली डेरा सार्छ, कहिले त्यहाँबाट काठमाडौं । कहिले कोटेश्वर, कहिले इन्डिया त कहिले दक्षिण अमेरिका । डेरा सर्दासर्दै जिन्दगीले यो भुल्दछ कि यो जगत नै उस्का शरीरका लागि एउटा अघोषित डेरा थियो, कि यो पृथ्वी सकल प्राणीहरुको अनन्तकालसम्मको आस्थाई थलो हो । क्षण, दिन, सप्ताह, महिना र वर्षहरु बिस्तारै बित्दै जाँदा दशक तथा सिल्भर, गोल्डेन र डायमण्ड् जुबिली हुत्तिएर मृत्यु आफुलाई स्पर्श गर्न आईपुगेको कसैलाई थाहै हुँदैन । दिनानुदिनको परिवर्तन नगन्य लागेता पनि डायमण्ड् जुबिलीमा पदार्पण गर्दा आफुले भोगेका र देख्दै आएका परिवर्तनहरु एकाकार गर्ने हो भने आफु बेग्लै ग्रहमा उभिएको जस्तो महशुस हुन सक्छ । १० बर्षको छँदा जुन मेरो डेरा थियो, अहिले दुई दशकको अन्तरालपछि एकै पटक दर्शन गर्ने हो भने बिल्कुल नौलो भैसक्यो । अब यहि डेरा आगामी असी बर्षमा कस्तो होला? थप असी बर्षमा कस्को होला?