रुपा मगरको प्रेम कविता कृष्ण वलीलाई

सात जुनीको प्रेमी तिमी मेरो कृष्ण वली

उत्तर मेरो तिमी नै हौ जे होस् प्रश्नावली ।



महशुस गर्नेलाई थाहा छ कस्तो हुन्छ माया

जहाँ जाँऊ तिमी नै छौ मेरो दाँया बाँया ।



मेरो निम्ति पोल चढ्यौ आज हात पाउ छैन

यता उता जता तता नदुख्ने यो घाऊ छैन ।



प्रेमरागले जोडियौं मुटुमुटु एउटै हामी

संसार पुरै देखाँउछु मेरै पाउमा हिँड तिमी ।



नजर झ्वाट्ट जँुधेपछि जात कुन्नी कता गयो ?

यो मगर्नी बाहुनसँग बाइकमा हिँड्ने कथा भयो ।



किस्ने काले भनी जिस्काउदा मेरो चुल्ठोमा समाउथ्यौ

पिडा भई रुन लाग्दा गाला यसै सुम्सुम्याँउथ्यौ ।



आँखा आज टिल्पिल हुँदा आँसु पुछ्ने हात खोई ?

निरश छु म अचेल तिम्रो प्रेरणाको बात खोई ?









छोरो जन्मे सल्लाह थ्यो नाम राख्ने रुपकृष्ण

बज्रपात खस्यो किन बनी एउटा प्रश्न चिन्ह ।



विभत्स त्यो करेन्टले पर्याे मेरो छाती चिरा

कठै ! पिडा कति सह्यौ काट्दा धमनी र शिरा ।



म थिएँ काठ्मान्डुमा तिमी थियौ पल्लो रुकुम

काले मेरो ढल्यो सुन्दा गहिरो जखम कहाँ लुकम?



हाँसो खोसिएको अनुहार देख्दा हुन्छु आँफै खफा

अन्तिम श्वास फेर्दा पनि रहनेछु तिम्रै रुपा ।



भाग्य मात्रै हैन अब विश्वास राख्छु कर्ममा

उज्यालो भविस्य खोज्छु भित्र भित्रै दर्दमा ।



यो कविता भिडियो मार्फत हेर्न वा सुन्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस् । युटुबमा यो भिडियोले साँढे चार लाख भन्दा बढी भ्युज पाइसकेको छ /

कृष्ण वलीलाई उन्की जीवनसाथी रुपा मगरले लेखिन् यस्तो मन छुने कविता