रबिन्द्र पत्नीको भाईरल कविता

फागुन १५ गते दिननै अँध्यारो थियो । अझ झन् हेलिकप्टर हराएको समाचार आउँदा त मन पनि अँध्यारो भयो । हेलिकप्टर दुर्घटनामा परी त्यसमा सवार अन्य ६ ब्यक्तित्व सहित संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्यान मन्त्रीको मृत्यु् भयो । आशा लाग्दा नेता गुमाउनु परेकोमा देशमात्र मर्माहत भएन प्रकृति पनि रोयो । मन्त्री रबिन्द्र अधिकारीको मृत्युले म स्वयम्लाई छुट्टै पिडा दियो जुन अरु नेताहरु बित्दा कहिल्यै भएन । उनीसँग आफ्नो बिशेष सम्बन्ध रहेझँै लाग्दथ्यो । कारणः हुबहु नाम र थर मिलेकोले मैले उन्लाई मित्ज्यु ठाँन्दथे । उनी पर्यटन मन्त्रीमा बहाली हुँदापनि कसैगरी झुक्किएर दुई चार जनाको बधाईको स्वाद चाख्ने अवसर पाएको थिए ।

यसरी भित्र उब्जिएको पिडालाई म मुर्तरुप दिन चाहन्थँे । त्यसैले रबिन्द्र अधिकारीको सम्झनामा एउटा कविता लेखेँ– आई विल मिस यु, मित्ज्यु । तर मैले पछि बिचार गरेँ– अधिकारी यस् संसारमा नरहनुको पिडा मलाई जति छ त्योभन्दा हजाराँै गुणा बढी उन्को परिवार, बिशेषतः उन्कीे पत्नी बिद्या भट्टराईलाई छ । हो, त्यो उन्को असिम पिडालाई उन्कै दृष्टिकोणबाट ब्यक्त गर्न सकियो भने कविताले बोक्ने ओझ र अर्थ अझ घनिभुत हुन सक्छ भन्ने मनसायले मैले कविताको पुनर्लेखन गरें । श्रीमान गुमाँउदाको दर्द समेटिएको सो कविता मैले आफ्नो श्रीमतीबाट बाचन गराएर फागुन १५ को साँझ युटुबमा राखँके ।

तसर्थ त्यो कविता रबिन्द्र अधिकारीले रचेको हो र वाचन रबिन्द्र अधिकारीकै श्रीमतीले गरेकी हुन् । तर उनी मृतक रबिन्द्र अधिकारीकी श्रीमती बिद्या भट्टराई नभै जिवित रबिन्द्र अधिकारीकी श्रीमती सपना कोइराला थिइन् । रबिन्द्र अधिकारीकै नाममा श्रद्धाञ्जली भएकोले आवाजमा थप गाम्भिर्यता मिसिएको छ । यो पूर्णतया एउटा साहित्य थियो तर यसले थोरबहुत यथार्ततालाई चित्रण गरेको छ । साहित्यमा चरा बोल्छ, रुखहरु बातचित् गर्छन् । निर्जीव सजीव जोकोहिलाई साहित्यको माध्यमबाट आवाज भरिन्छ । एवम् रितले केही क्षणको लागि कोही अर्कै ब्यक्ती भएर कविता रचना गर्नुपनि साहित्यमा नौलो प्रयोग हैन । तर भोलिपल्ट भिडियोको तलपट्टी रहेको विवरणनै नपढी क्षणिक दर्शक तान्ने र भ्युज बढाएर पैसा कमाउने युटुब र मिडिया कर्मीहरुले सोसल मिडिया सेन्सेसन बनाएर कवितालाई विभिन्न माध्यमद्वारा सर्वत्र गराए । नानाथरिका युटुब च्यानलले भिडियोलाई पुनः अप्लोड गर्न थाले । स्वयं बिद्या भट्टराईको अभिब्यक्ती भएको दावा गर्दै थुप्रै अन्लाइन साइट र फेस्बुक पेजहरुले उक्त भिडियो राख्दै गए । साथीहरुको माध्यमबाट मैले सँुइको पाँउदा भिडियो पुरापुर भाईरल भईसकेको थियो ।
विदेशमा बस्ने एउटा साथीले तैले बिहानी पोस्टको कविता हेर्दै वाचन गरेर भिडियो बनाएको रैछस् हैन भनेर सोध्यो । ए बाबा, म कसरी सम्झाउँ उस्लाई कि त्यो कविता अब बिहानी पोस्टमा मात्र हैन दिवा, सन्ध्या र रात्रीपोस्ट केके छन सबैमा छरपस्ट भईसकेका छन भनेर । त्यसैगरी एउटा साथी दिदीको मा जाँदा “बिद्याले रबिन्द्रको नाममा निकै मर्मस्पर्शी कविता लेखेकी रहिछन नि सुनिस्?” भनेर सोध्नु भएछ । अर्कै च्यानलमा रहेको उक्त गीत हेर्दै साथीले “लौ यो त हाम्रै रबिन्द्रले कविता लेखेर बनाएको भिडियो हो त, चोरेछन नि” भनेछ । बिद्यापनि साहित्य लेख्छिन र यो स्वर पनि उनैको हो भनेर दिदीले ज्यान जाला साथीको कुरा पत्याँउनु भएनछ । यसरी सोसल मिडियाले मान्छेको सोच र विश्वास्लाई यतिसम्म गहिरो प्रभाव पार्दो रहेछ । फेसबुक वा युटुब प्रयोगकर्ताहरुमध्ये धेरैले यो कविता विद्या भट्टराईकै शब्द र स्वर हो भन्ठाने ।

युटुबमा भने मेरो सुरुवाती भिडियो अरुकै च्यानलमा एक दिनपछि राखिएको भिडियोसँग प्रतिस्पर्धा गर्दै थियो । मौका कुरेर बसिरहने कथित् मिडियाकर्मीहरुको ठुलै झुण्ड रहेछ नेपालमा जस्ले प्रभाव छाड्न सक्ने कन्टेन्ट देख्नासाथ त्यस्लाई रिअप्लोड गरी मनग्गे पैसा कमाउदा रहेछन् । कतिले युटुबको कपिराइट क्लेमबाट जोगिन चतुर्याइकासाथ भिडियोलाई हल्का टेढमेढ गरी आफ्नैजस्तो बनाउदा रहेछन् पनि । धेरै मान्छेहरु आफ्नै श्रीजना भन्दा अर्काको श्रीजनामा रोजी रोटी जुटाईरहेका हुँदा रहेछन् । तरपनि अन्ततः युटुबको अल्गोरिदमले सबैलाई पाउनु पर्ने जति न्याय दिएरै छाड्छ । फागुन १८ गते मेरो आफ्नै च्यानलमा रहेको भिडियो ट्रेन्डिङ १० भित्र पर्न सफल भयो । भिडियोमा रहेको उक्त कविता पुनश्चः भन्छु–बिद्या भट्टराईले लेखेको पनि हैन र वाचन गरेको पनि हैन । बरु शोकमा डुबेको अधिकारी परिवारः श्रीमती बिद्या, छोराहरु स्वराज र बिराज, बुवा ईन्द्रप्रशाद र माता लक्ष्मी अधिकारी लगायत सम्पूर्णलाई हार्दिक समवेदना । साथै मन्त्री अधिकारीको आत्माको चीर शान्तीको कामना ।

Published in KMG Saptahik on 24th Falgun 2075 (8th March 2019)